Veel honden zijn dol op mensenvoedsel, en ze zijn vaak bereid een behoorlijk stuk oneetbaar materiaal te verorberen als dat betekent dat ze de kans krijgen iets lekkers te eten.

De meeste honden zullen niet aarzelen om een frietje te pakken dat op de keukenvloer valt, en sommige laten zich zelfs niet tegenhouden door een etensverpakking om van iets lekkers te genieten.

Dit geldt ook voor aluminiumfolie (“tinfoil”). Veel honden hebben zich een weg gebaand door aluminiumfolie om bij de heerlijke inhoud te komen die erin zat. En meestal hebben ze nog een beetje aluminiumfolie in hun buik als ze klaar zijn.

Dit is gewoonlijk niet erg. De meeste honden poepen de aluminiumfolie gewoon uit en zijn er niet slechter aan toe. Toch moet u uw hond goed in de gaten houden voor een paar verontrustende symptomen die een bezoek aan de dierenarts noodzakelijk maken.

We zullen het hieronder hebben over de mogelijke gezondheidsproblemen die aluminiumfolie kan veroorzaken en over een aantal dingen waar je op moet letten. Maar eerst moeten we het hebben over het materiaal waar we het over hebben.

• Honden eten vaak aluminiumfolie op terwijl ze proberen het heerlijke voedsel dat erin zit te eten. In de meeste gevallen zal uw hond de folie zonder problemen doorlaten, maar in sommige gevallen kan het ernstige problemen veroorzaken.
• Ook al gaat aluminiumfolie er vaak gemakkelijk door, toch moet u snel contact opnemen met uw dierenarts. Uw dierenarts kan u gewoon aanmoedigen om uw huisdier thuis in de gaten te houden, of hij of zij kan u opdragen om onmiddellijk langs te komen voor een onderzoek.
• Aluminium wordt normaliter als vrij inert beschouwd, maar kan in zeldzame gevallen toch aluminiumvergiftiging veroorzaken. Ook kan het voedsel in de folie uw hond ziek maken als het chocolade, te veel vet of iets dergelijks bevat.

Tinnenfolie Vs. Aluminiumfolie: Pedante details

Veel mensen gebruiken de term aluminiumfolie om te verwijzen naar het glanzende keukenproduct dat wordt gebruikt voor het koken en het verpakken van restjes.

In de moderne wereld wordt dit product echter meestal gemaakt van aluminium, in plaats van tin.

In het begin van de 20e eeuw werd tin daadwerkelijk gebruikt voor de vervaardiging van folieproducten voor keukengebruik. Veel mensen klaagden echter dat het blik de smaak van het voedsel aantastte. Bovendien is folie van tin niet erg soepel, waardoor het moeilijker te gebruiken is.

Bijgevolg nam aluminiumfolie – dat de smaak van voedsel niet verandert en veel plooibaarder is dan tin – de markt over toen het in het midden van de 20e eeuw algemeen beschikbaar werd.

Dit is allemaal niet van belang voor u of uw hond, behalve dat er enige bezorgdheid bestaat dat aluminium giftig kan zijn als het wordt ingeslikt. In ieder geval worden de twee termen door elkaar gebruikt.

De gevaren van aluminiumfolie en honden

Over het algemeen is aluminiumfolie een goedaardige stof – daarom gebruiken we het om etensresten in te verpakken. Dat betekent echter niet dat u of uw hond het moeten eten.

Er zijn drie redenen waarom het eten van aluminiumfolie reden tot bezorgdheid zou moeten zijn.

1. Aluminiumfolie kan uw hond doen stikken of een darmobstructie veroorzaken.

Dit is duidelijk het meest acute gevaar voor honden in de meeste gevallen. Dit is meestal alleen een probleem voor honden die een aanzienlijke hoeveelheid aluminiumfolie eten.

Maar als u een kleine hond hebt, is er niet veel voor nodig om een verstopping te veroorzaken of in de keel van uw huisdier verstrikt te raken.

2. De aluminiumfolie kan bedekt zijn met vet, chocolade, of andere gangbare ingrediënten, die uw hond ziek kunnen maken.

De meeste honden eten geen ongebruikt aluminiumfolie (degenen die dat wel doen kunnen lijden aan een gedragsstoornis die bekend staat als pica).

In plaats daarvan eten ze aluminiumfolie dat omhuld is met (of gewikkeld is om) heerlijk ruikend voedsel. Dit is misschien geen groot probleem als het om geroosterde pompoen ging, maar als het om chocolade of ribbetjes ging, kan uw hond ziek worden.

3. Aluminium kan giftig zijn als het wordt ingeslikt.

Aluminium kan giftig zijn als het wordt ingeslikt, en er is ten minste één geval bekend van een hond die ziek werd na het eten van een aluminium scheermesje.

Sommige dierenartsen bagatelliseren dit gevaar echter, en het zou waarschijnlijk de minste van uw zorgen moeten zijn, aangezien de folie waarschijnlijk vanzelf zal overgaan voordat het toxiciteitsproblemen veroorzaakt – anders zult u uw dierenarts moeten laten komen om het handmatig te verwijderen.

Wat moet je doen als je hond aluminiumfolie eet?

Je moet aluminiumfolie inname serieus nemen, maar je hoeft niet in paniek te raken. De meeste honden laten aluminiumfolie op natuurlijke wijze door, en het veroorzaakt zelden ernstige gezondheidsproblemen. Volg gewoon de onderstaande stappen als u ontdekt dat uw viervoeter mogelijk wat folie heeft opgegeten.

1. Begin met het beoordelen van het gedrag en de kennelijke gezondheid van uw hond. Gedraagt hij zich normaal, of vertoont hij tekenen van pijn, desoriëntatie, of ongemak?

Zolang uw hond zich normaal gedraagt, kunt u gewoon verder gaan met de lijst. Maar als hij tekenen van pijn of angst vertoont, ga dan naar de dierenarts.

2. Probeer de plaats van het misdrijf te reconstrueren. Je moet een idee krijgen van hoeveel aluminiumfolie je hond heeft gegeten, en wat er in de aluminiumfolie kan hebben gezeten. Dus, begin met het verzamelen van de stukken die op de grond zijn achtergebleven en graaf door je vuilnisbak om te zien hoeveel er nog in zit.

Heeft hij de wikkel van een paar Hershey’s Kisses opgegeten of een paar meter aluminiumfolie gebruikt om in te pakken wat er over was van je Thanksgiving-kalkoen?

Ga verder naar beneden als het om een kleine hoeveelheid ging, maar als uw hond een grote hoeveelheid folie heeft gegeten, bel dan uw dierenarts.

3. Houdt uw hond (en zijn poep) de komende dagen in de gaten. Normaal gesproken komt aluminiumfolie dat je hond opeet er makkelijk genoeg aan de andere kant uit. Je ziet het misschien niet altijd in zijn poep, maar het is een goed idee om toch even te kijken.

Als hij blijft eten, drinken, poepen, en zich normaal blijft gedragen, is hij waarschijnlijk in orde. Als hij echter ernstige symptomen vertoont, moet u hem door een dierenarts laten onderzoeken.

Snel veterinaire hulp nodig?

Heb je geen gemakkelijke toegang tot een dierenarts? U kunt overwegen hulp te vragen bij JustAnswer – een dienst die onmiddellijke virtuele-chat toegang biedt tot een gediplomeerde dierenarts online.

U kunt het probleem met hen bespreken, en indien nodig zelfs video’s of foto’s delen. De online dierenarts kan u helpen bepalen wat uw volgende stappen moeten zijn.

Hoewel praten met uw eigen dierenarts – die de ins en outs van de geschiedenis van uw hond kent – waarschijnlijk ideaal is, is JustAnswer een goede backup optie.

Tekenen en symptomen na het eten van infuus

Zelfs als uw hond zich normaal blijft gedragen nadat hij aluminiumfolie heeft gegeten, moet u de komende dagen blijven letten op de volgende tekenen en symptomen.

• Braken
• Tekenen van duidelijke pijn of angst
• Paniek of hyperactiviteit (geen normale opwinding, zoals wanneer u thuiskomt van uw werk)
• Voedsel weigeren
• Moeite met poepen of constipatie
• Diarree
• Lethargie
• Depressie
• Opgeblazen gevoel
• Tekenen van mogelijke aluminiumvergiftiging, zoals beven, evenwichtsverlies, of ongewoon gedrag.

Als u een van deze symptomen opmerkt, moet u uw hond inpakken en naar de dierenarts brengen.

Wat kunt u verwachten als uw hond aluminiumfolie eet?

Uw dierenarts zal waarschijnlijk beginnen met het controleren van de vitale functies van uw pup en een gedetailleerde anamnese afnemen. Hij of zij zal willen weten wanneer uw hond de folie heeft opgegeten, hoeveel folie hij heeft gegeten, en wat (indien iets) er op of in de folie zat. Hij of zij zal ook informeren naar de symptomen van uw hond, inclusief wanneer ze begonnen en de ernst ervan.

Vanaf dit punt zullen de acties van uw dierenarts waarschijnlijk worden bepaald door de toestand van uw hond en uw antwoorden.

Uw dierenarts kan een bloedmonster nemen en röntgenfoto’s laten maken om te zien waar de folie precies zit. Zo kan hij of zij bepalen hoe groot de kans is dat het vanzelf overgaat.

In sommige gevallen kan een endoscoop (een lange, flexibele camera die in de bek of het rectum van uw hond wordt ingebracht) of echografie worden gebruikt in plaats van een röntgenfoto.

Als uw hond symptomen ondervindt van de stoffen die aan de folie kleven, kan uw dierenarts medicijnen voorschrijven om de effecten tegen te gaan of actieve kool toedienen om de in de buik van uw hond aanwezige chemische stoffen te helpen absorberen.

Er kunnen ook laxeermiddelen worden voorgeschreven om uw hond te helpen de folie uit te drijven.

Als het onwaarschijnlijk is dat het aluminiumfolie doorlaat, moet de dierenarts het misschien met de hand verwijderen, wat een operatie vereist.

Honden die aluminiumfolie eten herstellen meestal vanzelf, en de meesten vertonen zelfs geen symptomen. Misschien zie je een paar dagen kleine stukjes aluminiumfolie in zijn poep, maar dat is meestal de omvang van het probleem. Houd uw hond goed in de gaten en sta klaar om uw dierenarts te raadplegen als uw hond problematische symptomen begint te vertonen.

Neem intussen even de tijd om uw keuken en de manier waarop u met aluminiumfolie omgaat onder de loep te nemen. Zorg ervoor dat u geen folie laat liggen op plaatsen waar uw hond bij kan en overweeg een huisdierveilige prullenbak als hij graag snoepjes gaat zoeken.

Heeft uw hond ooit aluminiumfolie gegeten? Vertel ons er alles over. Wat zat er in de aluminiumfolie dat zijn aandacht trok? Ging hij er zelf door of had je hulp van een dierenarts nodig?