Een groeiend aantal hondeneigenaren overweegt kurkuma te gebruiken om de gezondheidsproblemen van hun hond te behandelen.

Maar voordat u uw hond een kurkuma-supplement gaat toedienen, wilt u meer weten over de stof, de ziekten die het zou behandelen, en wat het huidige wetenschappelijke onderzoek heeft uitgewezen.

We zullen het hieronder over al deze dingen hebben – laten we beginnen!

Wat is kurkuma?

Kurkuma is een plant die behoort tot de familie Zingiberaceae (ook wel bekend als de gemberfamilie). Het is inheems in India en Zuidoost-Azië, waar het al duizenden jaren wordt gebruikt als smaakmaker in curry’s en andere traditionele gerechten. Het wordt ook gebruikt als onderdeel van Ayurvedische geneeskundige praktijken.

Gewoonlijk wordt kurkuma bereid door de wortelstok (in wezen een ondergrondse stengel) van de plant te oogsten, deze te drogen en vervolgens tot poeder te verpulveren. Het belangrijkste werkzame bestanddeel van kurkuma is een geel pigment dat curcumine wordt genoemd.

Welke gezondheidsproblemen kan kurkuma behandelen?

In de afgelopen twee decennia zijn veel voorstanders van alternatieve geneeskunde gaan beweren dat kurkuma zowat elke medische aandoening kan behandelen, van de ziekte van Alzheimer tot kanker.

Sommige van de kwalen die kurkuma zou behandelen of voorkomen zijn:

• Bacteriële infecties
• Schimmelinfecties
• Prostaatkanker
• Huidkanker
• Borstkanker
• Leukemie
• Dementie
• Ontstekingsziekten
• Multiple sclerose
• Pijn
• Depressie
• Pancreaskanker
• Psoriasis
• Artrose

De meeste van deze beweringen hebben betrekking op menselijke patiënten, maar zij beginnen ook te worden toegepast op zieke katten en honden.

Wat heeft de wetenschap te zeggen over kurkuma?

Kurkuma is de laatste jaren het onderwerp geweest van veel onderzoek.

De meerderheid van het onderzoek lijkt het gebruik van kurkuma als geneesmiddel niet te ondersteunen, maar er zijn ook enkele studies die wel een therapeutische waarde aantonen.

Dit maakt het nummer een beetje een Rorschach test. Als u geneigd bent te geloven dat kurkuma nuttig is voor honden, zult u zich waarschijnlijk richten op de studies die positieve resultaten opleverden, maar als u niet geneigd bent te geloven dat het effectief is, zult u geneigd zijn u te richten op de studies die negatieve resultaten opleverden.

Dit fenomeen heet “confirmation bias”, en het beïnvloedt ons allemaal – zelfs de meest sceptische onder ons.

We hebben hieronder een paar van de meest opmerkelijke studies voor u op een rijtje gezet, zodat u uw eigen conclusies kunt trekken. De titel van elke studie is gekoppeld aan het verslag of de samenvatting, en de belangrijkste conclusies van de auteur zijn vermeld voor elk (alle vetgedrukte is van mij).

1. Gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie met parallelle groep van P54FP voor de behandeling van honden met osteoartritis

Deze studie trachtte te bepalen of kurkuma een nuttige behandelingsoptie zou zijn voor honden die lijden aan osteoartritis. Helaas waren de resultaten niet veelbelovend, en lijkt het onwaarschijnlijk dat kurkuma in dit scenario werkt.

Uit de studie:

“De resultaten van 25 met P54FP behandelde honden en 29 met placebo behandelde honden toonden aan dat er geen statistisch significant verschil was tussen de groepen wat betreft de PVz van het aangetaste ledemaat.”

2. Antischimmelactiviteit van kurkumaolie geëxtraheerd uit Curcuma longa (Zingiberaceae)

Deze studie onderzocht het gebruik van kurkumaolie bij de behandeling van schimmelinfecties van de huid bij cavia’s. Uit deze studie bleek zelfs dat kurkumaolie doeltreffend was voor de behandeling van verschillende schimmels. Uit de studie:

“De resultaten toonden aan dat alle 15 isolaten van dermatofyten konden worden geremd door kurkumaolie in verdunningen van 1:40-1:320.”

Het is echter belangrijk op te merken dat soortgelijke studies het gebruik van kurkumaolie voor de behandeling van schimmelinfecties bij honden nog niet hebben onderzocht.

3. Kurkuma en curcumine als lokale agentia bij kankertherapie

Deze studie toonde aan dat uitwendige preparaten van kurkuma en curcumine zeer doeltreffend waren bij de behandeling van kankerachtige huidletsels bij menselijke patiënten. Uit de studie:

“Een ethanolextract van kurkuma (” Curcuma longa “), evenals een zalf van curcumine (het actieve bestanddeel), bleken een opmerkelijke symptomatische verlichting te geven bij patiënten met uitwendige kankerletsels.”

Dit is wellicht een van de meest veelbelovende studies die tot dusver zijn verricht, maar het valt nog te bezien of het een soortgelijke therapeutische waarde zal hebben voor hondachtigen.

4. Werkzaamheid van kurkuma op de bloedsuikerspiegel en de polyolwegen bij diabetische albinoratten

Uit deze studie bleek dat kurkuma een doeltreffende behandeling was voor diabetes bij ratten. Uit de studie:

Toediening van kurkuma of curcumine aan diabetische ratten verlaagde de bloedsuikerspiegel, het Hb en de geglycosyleerde hemoglobinespiegel aanzienlijk. Suppletie met kurkuma en curcumine verminderde ook de oxidatieve stress bij de diabetische ratten.

Het is belangrijk op te merken dat van kurkuma nog niet is aangetoond dat het effectief is voor de behandeling van diabetes bij honden, dus het is belangrijk om diabetische honden te blijven behandelen op de door uw dierenarts aanbevolen manier.

Kurkuma kan echter in de toekomst nuttig blijken voor deze toepassing.

5. Antibacteriële activiteit van kurkumaolie: Een bijproduct van de productie van curcumine

In deze studie werd nagegaan of kurkumaolie doeltreffend is tegen een aantal veel voorkomende bacteriën. Uit de studie:

“Deze fracties werden getest op antibacteriële activiteit door middel van de gietplaatmethode tegen Bacillus cereus, Bacillus coagulans, Bacillus subtilis, Staphylococcus aureus, Escherichia coli, en Pseudomonas aeruginosa. Fractie II, geëlueerd met 5% ethylacetaat in hexaan, bleek de meest actieve fractie te zijn.

Hoewel uit de studie bleek dat kurkuma antibacteriële eigenschappen lijkt te bezitten, is het belangrijk te erkennen dat dit een in vitro studie was, waarin alleen de antibacteriële effecten van kurkuma in petrischaaltjes werden onderzocht.

6. Opname en metabolisme van curcumine

Telkens wanneer u overweegt een nieuw of alternatief geneesmiddel te gebruiken, is het belangrijk uit te zoeken of het werkzame bestanddeel wel goed door het lichaam kan worden geabsorbeerd en gebruikt. Anders geeft u uw hond gewoon een supplement dat hij weer uitscheidt als hij naar het toilet gaat.

Helaas blijkt dat het geval te zijn met kurkuma. Uit de studie:

“…uit een toenemend aantal dierstudies en klinische studies blijkt dat de concentraties van CUR in bloedplasma, urine en perifere weefsels, als ze al aantoonbaar zijn, uiterst laag zijn, zelfs na grote doses.”

Dit is een vrij groot probleem, en het suggereert dat kurkuma waarschijnlijk niet effectief is wanneer het oraal wordt toegediend. Het sluit echter niet uit dat kurkuma uitwendig kan worden gebruikt om zaken als bacteriële of schimmelinfecties aan te pakken.

7. De essentiële medicinale chemie van curcumine

In deze studie werden de chemische eigenschappen van curcumine en een aantal eerder uitgevoerde studies geëvalueerd. Helaas gooit de conclusie van de auteurs een emmer koud water over het idee van het gebruik van curcumine als een medicijn. Uit de studie:

“Geen enkele dubbelblinde, placebogecontroleerde klinische studie van curcumine is succesvol geweest. Dit manuscript bespreekt de essentiële medicinale chemie van curcumine en levert het bewijs dat curcumine een onstabiele, reactieve, niet biobeschikbare verbinding is en daarom een hoogst onwaarschijnlijk aanknopingspunt.”

Dat is behoorlijk grof taalgebruik. We hebben een paar studies gevonden die deze bevindingen tegenspreken (waaronder #2 en #5 hierboven), maar geen van beide studies werd uitgevoerd bij honden.

***

Realiseer je dat één enkele studie niets “bewijst” – zo werkt wetenschap niet. Artsen, dierenartsen en onderzoekers beschouwen een bepaalde behandeling doorgaans pas als doeltreffend wanneer vele studies soortgelijke, reproduceerbare resultaten hebben opgeleverd.

Studies spreken eerdere studies voortdurend tegen, dus je moet een breed spectrum van onderzoek in overweging nemen voordat je tot een conclusie komt.

Het is ook belangrijk op te merken dat een van de belangrijkste onderzoekers en voorstanders van het gebruik van kurkuma onlangs gedwongen is geweest verschillende van zijn artikelen in te trekken. Dit is belangrijk om op te merken, aangezien veel pro-turkuma websites en bronnen naar zijn studies verwijzen wanneer zij het gebruik van het supplement promoten.

Is kurkuma veilig voor honden?

Hoewel de jury nog niet uit is over de werkzaamheid van kurkuma, lijkt het veilig te zijn voor de meeste honden. Het zal de gezondheid van uw hond misschien niet ten goede komen, maar het zal uw pup waarschijnlijk geen problemen bezorgen (ervan uitgaande dat u het bij een in de VS gevestigde fabrikant van hoge kwaliteit koopt).

Kurkuma kan een aantal medische aandoeningen verergeren en een wisselwerking hebben met een aantal medicijnen, dus het is altijd verstandig om het supplement met uw dierenarts te bespreken voordat u het aan uw hond begint te geven.

Als uw hond ontstekingsremmende medicijnen of diabetesmedicijnen gebruikt, of als hij op dit moment een chemokuur ondergaat, is het uiterst belangrijk om met uw dierenarts te overleggen voordat u uw huisdier kurkuma geeft. Bovendien mag kurkuma niet worden gegeven aan honden die lijden aan problemen met de galblaas.

Kurkuma bijwerkingen voor honden

Hoewel kurkuma over het algemeen als veilig wordt beschouwd, is bekend dat het bij sommige honden bijwerkingen kan veroorzaken. De meeste zijn relatief mild, en omvatten:

• Darmklachten
• Diarree
• Constipatie
• Misselijkheid
• Duizeligheid
• Anemie

Merk op dat de meeste van deze bijwerkingen gebaseerd zijn op anekdotische verslagen, en niet op grondige wetenschappelijke studies. Dit betekent dat het niet duidelijk is hoe vaak ze voorkomen, noch weten we welke honden er het vaakst aan lijden.

Wat is de juiste kurkuma dosering voor honden?

Er is geen algemeen aanvaarde aanbeveling voor de dosering van kurkuma, vooral omdat er geen klinische studies zijn geweest die de werkzaamheid ervan bevestigen.

De doseringsaanbevelingen van de voorstanders van kurkuma lopen sterk uiteen, en de verschillende kurkuma supplementen bevelen ook verschillende doseringen aan. Bovendien bevatten verschillende kurkumabronnen verschillende concentraties curcumine (het actieve bestanddeel van kurkuma).

Daarom adviseren wij eigenaren die besluiten hun hond een kurkuma supplement te geven, drie dingen te doen om de juiste dosering te bepalen:

1. Bespreek de kwestie met uw dierenarts. Neem uw supplement mee naar het kantoor van de dierenarts; laat uw dierenarts de etiketinformatie bekijken en een aanbeveling doen.
2. Neem de door het product aanbevolen dosering in acht. De meeste producten bevelen verschillende doseringen aan voor honden van verschillende grootte, dus houd bij uw doseringsbeslissingen rekening met het advies van de fabrikant.
3. Begin met een relatief lage dosering en verhoog zo nodig de hoeveelheid die u uw hond geeft langzaam in de loop van de tijd.

Uiteindelijk moet u zelf beslissen of u uw hond een kurkuma-supplement wilt geven of niet. Bespreek het probleem met uw dierenarts en volg het advies op dat hij of zij u geeft.

Persoonlijk zou ik u aanraden om de gevestigde diergeneeskundige behandelingen te volgen wanneer u probeert een zieke hond te helpen zich beter te voelen. In gevallen waarin de moderne diergeneeskunde geen oplossing kan bieden, kan het echter zinvol zijn alternatieve behandelingen te proberen die over het algemeen als veilig worden beschouwd, zoals kurkuma.

Hebt u uw hond ooit een supplement op basis van kurkuma gegeven? Vertel ons over uw ervaringen. Wat heeft u ermee behandeld, en hoe werkte het voor uw hond?