Sundown syndroom bij honden: Wat kunt u verwachten en hoe ermee omgaan


Het Sundowners-syndroom is een tragische medische aandoening die soms voorkomt bij ouderen met dementie, de ziekte van Alzheimer of een andere vorm van cognitieve stoornis. Deze aandoening is echter niet alleen een probleem voor mensen; ook honden kunnen aan het sundownersyndroom lijden.

Net als bij de mens veroorzaakt het sundownersyndroom gewoonlijk een verscheidenheid van persoonlijkheidsveranderingen. Het kan ook bizar gedrag uitlokken en uw hond angstig of depressief maken. Deze veranderingen kunnen de verzorging van uw hond bemoeilijken en het moeilijk maken om hem comfortabel te houden terwijl hij zijn gouden jaren slijt.

Hieronder bespreken we zonnebank bij honden en leggen we enkele van de meest voorkomende symptomen uit die met de aandoening gepaard gaan. We zullen het ook hebben over de dingen die u kunt doen om uw hond een zo hoog mogelijke levenskwaliteit te bieden terwijl u omgaat met de uitdagingen die het syndroom met zich meebrengt.

Het syndroom van Alzheimer bij honden wordt ook wel het cognitieve dysfunctiesyndroom, ouderdomsseniliteit of sundownersyndroom genoemd. Het verwijst naar de algemene cognitieve achteruitgang die soms optreedt wanneer honden een hoge leeftijd bereiken.

Dierenartsen weten niet precies waardoor het probleem zich manifesteert, maar velen denken dat het te maken heeft met de afbraak van het centrale zenuwstelsel, het afsterven van hersencellen, of oxidatieve stress. Het kan ook het bijproduct zijn van chemische onevenwichtigheden in de hersenen, die met de leeftijd meer uitgesproken kunnen worden.

Er is geen genezing voor het sundownersyndroom, en helaas is het bijna altijd progressief, wat betekent dat de toestand van uw hond mettertijd zal verslechteren. Bijgevolg zullen honden bij wie het sundownersyndroom wordt vastgesteld, er de rest van hun leven tegen vechten, en zullen ze naarmate ze ouder worden steeds meer zorg nodig hebben.

Wat zijn de symptomen van het Sundowners Syndroom?

Hoewel de precieze symptomen die door het sundownersyndroom worden veroorzaakt van individu tot individu kunnen verschillen, zullen de meeste honden een of andere combinatie van de volgende problemen ondervinden:

desoriëntatie

Desoriëntatie is een van de meest voorkomende symptomen bij honden met het sundownersyndroom.

Uw hond kan bijvoorbeeld vergeten waar hij is, of hij kan obstakels tegenkomen die er al jaren zijn. Hij kan zich ook geen vertrouwde activiteitenpatronen herinneren of herkennen, zoals wanneer u na het werk thuiskomt of u klaarmaakt voor uw dagelijkse wandeling.

Frequente ongevallen

Een van de eerste indicatoren van zonsondergang is vaak steeds vaker ongelukken. Honden die al tien jaar of langer zindelijk zijn, kunnen plotseling beginnen te poepen of plassen op het tapijt of op andere ongeschikte plaatsen.

Sommige oudere honden kunnen last krijgen van incontinentie omdat hun blaas en darmen met de jaren minder gaan functioneren, maar bij honden met het sundownersyndroom kan het probleem eerder cognitief dan fysiologisch van aard zijn.

Prikkelbaarheid

Veel honden met het sundownersyndroom worden behoorlijk chagrijnig naarmate de ziekte vordert. Sommige eigenaren klagen zelfs dat hun normaal gesproken lieve en aanhankelijke hond begint te snauwen naar mensen. Veel honden met een zonnesteek worden ook minder tolerant tegenover andere huisdieren.

Angst

De cognitieve achteruitgang die gepaard gaat met het sundownersyndroom kan ertoe leiden dat sommige honden zich vaker dan normaal nerveus of angstig voelen. Veranderingen in de dagelijkse routine van uw hond kunnen zijn angst verergeren, dus is het vaak verstandig om drastische veranderingen waar mogelijk te vermijden en een consequent dagelijks schema aan te houden.

Slaap-cyclus stoornissen

Honden met het sundownersyndroom kunnen vroeger of later dan gewoonlijk wakker worden of moeite hebben om in slaap te blijven. Sommigen beginnen zelfs overdag te slapen en blijven het grootste deel van de nacht op.

Soms vertonen honden met sundowners zelfs gedragingen die doen denken aan slaapwandelen.

Verminderde communicatie

Honden met sundowner syndroom kunnen moeite hebben met het gehoorzamen van eenvoudige en bekende commando’s. Aangetaste honden kunnen ook beginnen te blaffen of proberen op andere manieren uw aandacht te trekken, zonder dat daar een duidelijke reden voor is.

Andere gedragsveranderingen

Er zijn een aantal andere gedragsveranderingen die honden met sundowners kunnen overkomen, en elk geval is uniek. Veel van de gedragsveranderingen die u waarschijnlijk zult opmerken, zullen subtiel zijn en moeilijk te beschrijven.

Vertrouw op uw instinct; als u denkt dat uw hond zich vreemd gedraagt, is hij dat waarschijnlijk ook. U kent uw huisdier beter dan wie dan ook.

Welke honden lopen het risico op Sundowners?

Elke hond kan aan het sundownersyndroom lijden, maar bij sommige rassen lijkt het meer voor te komen dan bij andere. Met name lijkt meer voor te komen bij kleine rassen, die gewoonlijk langer leven dan hun grotere soortgenoten.

Duitse Doggen, Ierse Wolfshonden en andere reuzenrassen leven bijvoorbeeld relatief kort en verouderen zeer snel. Chihuahua’s, Poedels en andere speelgoedrassen kunnen daarentegen 16 jaar of ouder worden, en zij maken vaak een geleidelijker verouderingsproces door.

Denk er eens zo over: De meeste honden zouden waarschijnlijk uiteindelijk aan het sundownersyndroom lijden. Maar door de variërende levensduur van honden, heeft het niet altijd tijd om zich te manifesteren.

Behandelingsstrategieën voor honden met Sundowners Syndroom

Er is geen genezing voor zonnesteek, dus de meeste behandelingsstrategieën zijn gericht op het bestrijden van de symptomen. Het doel is over het algemeen om uw hond zo comfortabel mogelijk te houden en de meest problematische problemen zo goed mogelijk te beperken.

Neem contact op met uw dierenarts als u vermoedt dat uw hond aan het sundownersyndroom lijdt en bespreek de verschillende behandelingen die beschikbaar zijn. De aanbevelingen van uw dierenarts zullen variëren naargelang de specifieke problemen van uw huisdier, maar enkele van de meest nuttige behandelingsstrategieën worden hieronder beschreven.

Geneesmiddelen

Er zijn een paar medicijnen die soms helpen bij de behandeling van honden met het sundownersyndroom. Zo kan anti-angst medicatie worden voorgeschreven aan honden die moeite hebben zich te ontspannen, of kunnen antidepressiva worden voorgeschreven aan honden die zich lijken terug te trekken, meer slapen dan gewoonlijk, of hun belangstelling voor voedsel verliezen.

Sommige dierenartsen kunnen Selegiline of andere medicijnen toedienen die het dopaminegehalte in de hersenen van uw hond helpen verbeteren. Sommige van deze medicijnen kunnen zelfs helpen de hersencellen van uw hond te beschermen tegen verdere schade.

Dieetveranderingen

Veel hondenvoerfabrikanten brengen nu recepten op de markt die speciaal voor senioren zijn ontworpen. Vaak hebben deze voedingsmiddelen een hoger gehalte aan antioxidanten, wat kan helpen het lichaam van een oudere hond te beschermen tegen de vrije radicalen die hersencellen beschadigen.

Veel seniorendiëten pakken ook andere veel voorkomende problemen van senioren aan. Ze bevatten bijvoorbeeld vaak kleinere brokjes om het voor oudere honden gemakkelijker te maken erop te kauwen. Ze kunnen ook iets meer vezels bevatten, om de spijsvertering te helpen verbeteren (wat ook kan helpen ongelukken te beperken).

Aanvullingen

Er zijn een paar vrij verkrijgbare supplementen die nuttig kunnen blijken voor honden die lijden aan het sundownersyndroom. Praat met uw dierenarts voordat u begint met een supplementenschema, maar enkele van de meest voorkomende en nuttigste die u kunt overwegen zijn:

  • Melatonine kan nuttig zijn om de angst van uw hond te verlichten en een goede slaapcyclus te bevorderen.
  • Omega-3 vetzuren kunnen de gewrichten van uw hond helpen beschermen en hem helpen zich beter te bewegen.
  • Probiotica kan helpen bij het reguleren van de spijsvertering van uw hond. Ze kunnen ook helpen ongevallen te voorkomen.

Veranderingen in levensstijl

Veel van de beste manieren om honden te helpen die lijden aan het sundownersyndroom hebben te maken met eenvoudige veranderingen in levensstijl, die u thuis vrij eenvoudig kunt doorvoeren. Enkele van de meest voorkomende strategieën zijn:

  • Zorg ervoor dat uw hond een zeer comfortabel bed heeft. Omdat veel honden met slaapstoornissen kampen, zult u er alles aan willen doen om uw pup aan een goede nachtrust te helpen. Een traagschuim bed is een goed begin, maar misschien wilt u kiezen voor een verwarmd bed als hij last heeft van gewrichtsproblemen.
  • Angstveroorzakende activiteiten zo veel mogelijk beperken. Probeer uw hond zo rustig mogelijk te laten leven om onnodige angst te helpen voorkomen. Introduceer op dit moment geen nieuwe huisdieren in huis, zorg voor een goede bench waarin hij zich kan terugtrekken als hij zich overweldigd voelt, en laat hem zo vaak als hij nodig heeft bij u in de buurt blijven.
  • Vermijd onnodig herschikken van meubilair. Veel honden met een zonnesteek hebben geheugenproblemen, dus maak het uw hondje niet moeilijker dan nodig is. Probeer de meubels (en andere obstakels in huis) op dezelfde plaats te laten staan als waar ze altijd hebben gestaan. Tenzij, dat is, uw huis is bijzonder druk of rommelig. In dergelijke gevallen kan het zinvol zijn enkele voorwerpen te verwijderen om wat ruimte vrij te maken en het voor hem gemakkelijker te maken zich te verplaatsen.
  • Blijf zijn geest stimuleren. Probeer die neuronen in de hersenen van uw hond aan het werk te houden door hem te blijven voorzien van speelgoed (puzzelspeelgoed of speelgoed met traktaties voor extra betrokkenheid), hem nieuwe gebieden te laten verkennen (uiteraard onder toezicht), en te werken aan zijn commando’s en kunstjes. U kunt zelfs proberen hem nieuwe commando’s aan te leren, maar besef wel dat hij die misschien niet zo snel oppikt (als hij ze al oppikt).
  • Vaker gaan wandelen. Door vaker te wandelen, krijgt uw pup niet alleen beweging. Het houdt ook zijn hersenen bezig als hij alle interessante dingen buiten ruikt en helpt hem om regelmatig leeg te lopen, waardoor de kans op ongelukjes kleiner wordt. Wees alleen voorzichtig dat je het niet overdrijft: Verschillende korte wandelingen zijn waarschijnlijk beter dan een paar lange wandelingen.
  • Geef uw hond een buikband of luier om ongelukjes te helpen voorkomen. Sommige oudere honden kunnen nog steeds moeite hebben om het “op te houden”, hoeveel wandelingen u ook maakt, dus een beschermend kledingstuk kan de beste manier zijn om het probleem aan te pakken. Buikbanden kunnen helpen voorkomen dat mannelijke honden op het tapijt tinkelen, maar meisjes (en jongens met poepproblemen) zullen een volledige hondenluier nodig hebben.

Vergeet niet de veel voorkomende ouderdomsproblemen bij de meeste honden aan te pakken

Het Sundownersyndroom is waarschijnlijk niet de enige uitdaging voor uw oudere hond; hij lijdt waarschijnlijk ook aan ouderdomskwaaltjes, zoals artritis. Vergeet niet deze problemen te behandelen, zodat uw vriend meer goede dan slechte dagen zal hebben.

Bijvoorbeeld, u zou uw hond kunnen voorzien van schoentjes. Deze kunnen honden helpen een betere grip te krijgen op gladde vloeren, waardoor hij zich niet alleen zelfverzekerder voelt als hij rondloopt, maar het kan ook valpartijen voorkomen. En vergeet niet zijn nagels goed te knippen, want lange nagels kunnen de manier waarop hij staat veranderen, wat op zijn beurt zijn artritische pijn kan verergeren.

U kunt ook een hondentrapje kopen (of zelf een helling maken) zodat hij gemakkelijk bij het bed en de bank kan en niet hoeft op te springen om zijn gewrichten te pijnigen. Uw hond kan een warme hondentrui of jas ook op prijs stellen tijdens winterwandelingen (of wanneer hij gewoon in huis rondhangt).

Het Sundownersyndroom is duidelijk een moeilijk en hartverscheurend probleem, maar als u samenwerkt met uw dierenarts en een paar eenvoudige veranderingen aanbrengt in uw levensstijl, kunt u de laatste jaren van uw hond waarschijnlijk bijna net zo plezierig maken als zijn eerste jaren.

Een laatste opmerking: Vergeet niet te zorgen voor uw eigen emotionele gezondheid en welzijn gedurende deze tijd. Sundowners syndroom is een vervelende diagnose, en je zult willen omgaan met de droefheid die het waarschijnlijk zal veroorzaken.

Laat jezelf een paar dagen of weken rouwen, praat met een psychiater of goede vriend als je dat nodig vindt, en besteed wat tijd aan het herinneren van alle mooie herinneringen die je met je hondje hebt gemaakt.

Als je dan op krachten bent gekomen, trek je jezelf aan de laars en probeer je uit te zoeken hoe je het beste voor je maatje kunt zorgen. Hij heeft je nu meer dan ooit nodig, en dit is je kans om alle onvoorwaardelijke liefde die hij je heeft gegeven terug te betalen. De tijd is beperkt, en je wilt van elke dag een onvergetelijke maken.

Hebt u ooit moeten zorgen voor een hond met sundownersyndroom? Welke soorten behandelingen en verzorgingsstrategieën bleken het meest nuttig voor u en uw huisdier? Laat het ons weten in de commentaren hieronder.

 

 

 

Recent Posts